শীতৰ শেষত মোৰ কণমাণি চহৰখনলৈ পছোৱাৰ ৰূপত ফাগুণৰ আগমন ঘটিল৷লঠঙা ফাগুন,ৰিক্ত হৃদয়,ওঠত ধূম্ৰধূসৰিত কুৰি টকীয়া মালব’ৰো আৰু মনত বসন্তৰ প্ৰতীক্ষা৷“ আপুনি এজন ননচেন্স মানুহ৷আপুনি বাদেই দিয়ক সমগ্ৰ মানৱ জাতিটোৱেই ননচেন্স৷স্বাৰ্থপৰ ভীষণ স্বাৰ্থপৰ৷দুদিনমানৰ পূৰ্বলৈকে ময়ো একেই আছিলো৷আপোনাৰ দৰেই ননসেন্স আৰু স্বাৰ্থপৰ৷“ “হৌৰি ডাঙৰীয়া আজি গধূলিতে এটুপি ধৰিলে নেকি!এইবোৰ কি আবোল-তাবোল বলকি আছে?“মই ছিগাৰেটৰ ফিল্টাৰটো ভৰিৰে মোহাৰি উত্তেজিত স্বৰেৰে ক’লো৷ “হৌৰা ডেকা ল’ৰা৷মই সিটুপি নাই ধৰা৷নধৰাৰ আজি এবছৰেই হ’ল৷আজিকালি প্ৰয়োজনো নহয়৷কিন্তু তুমি!তুমি অলপতে যে স্প্ৰাইইতৰ বটলত মিলাই মেজিক মোমেন্টৰ হাফ এটা ছি্ঙি দিলা সেয়া অমুকাই জানে৷তাৰ পিছত ৰূমত গৈ সুৰাৰ ৰাগীত আজে-বাজে ভূতৰ গল্প লিখিবা৷ভূত কি মানুহ!ভূতৰ কি মান-ইজ্জত নাই!তুমি যি মন যায় তাকে লিখিবা৷কোনোটোত তুমি প্ৰেত,কোনোটোত তোমাৰ প্ৰেয়সী,কোনোটোত ভূত হত্যাকাৰী,ক’ৰবাত ধৰ্ষণকাৰী,কোনোটো ভূত মদাহী,কোনোটোৱে ঘুমতি দোকানত ৰৈ ছিগাৰেট টানে?কি জানা তুমি ভূতৰ বিষয়ে৷“আগন্তুকৰ এটা প্ৰচণ্ড ধমকত মই তভক মাৰিলো৷ এটা কৌতুকপূৰ্ণ হাঁহি মাৰি মই আৰম্ভ কৰিলো,” বাৰু ডাঙৰীয়া মই মুৰুখমতি আপুনিয়েই পণ্ডিত৷আপুনি ভৌতিক সমাজৰ সমাজবিজ্ঞানী৷আপুনিয়েই কওঁক৷মই শুনো৷তাকেই গল্পৰ ৰূপ দি লিখিম৷“ “লিখিবাটো!ন’হলে কিন্তু“ “কিহৰ কিন্তু!ভাবুকি দিছে৷হত্যা কৰিব৷“ মই খংত প্ৰায় কপি উঠিলো৷
“হেৰা ডেকা ল’ৰা৷তোমালোকৰ এইখিনিতে সমস্যা৷কম কিবা এষাৰ বুজিবা আন কিবা এটা৷মোৰ তোমালোকৰ লেখিয়াকৈ খং-ৰাগ নাই৷হত্যা হিংসাও বেয়া পাওঁ৷কিন্তু সময়ৰ মূল্যক হৃদয়ংগম কৰিবলৈ মই সক্ষম৷তোমালোকেটো দহ বজাত আৰম্ভ কৰিম বোলা সভাখন ভৰদুপৰীয়া আৰম্ভ কৰো৷ট্ৰেইন লেট,ফ্লাইট লেট,ট্ৰেফিকত বন্দী চিটিবাছ৷নৰক বুজিছা নৰক!সেয়ে মই কৈছিলো যে তুমি যদি নিলিখা মই যাওঁগৈ৷মোৰ অন্ততঃ সময়ৰ জ্ঞান আৰু মূল্য দুয়োটাই আছে৷মাত্ৰ দুই মিনিট পলম কৰাৰ বাবেই নেপোলিয়নৰ বিশ্ববিজয়ৰ স্বপ্ন তাচপাতৰ ঘৰৰ দৰে খহি পৰিল৷তাকে তোমাক বুজোৱাৰ যত্ন কৰিলো৷তুমি দিলা নহয় আটাহ পাৰি৷সমস্যাটো তাতেই৷তোমালোকৰ ধৈৰ্য্য নাই৷ট্ৰেফিক ছিগনেলেই বোলা কিম্বা জীৱন আৰু জীৱিকাৰ দৌৰ৷মুঠতে কাৰো সময় নাই,ধৈৰ্য্য নাই,ঠেলাহেঁচা-টনাআজোৰা আৰু দৌৰা-দৌৰি৷দৌৰ আৰু দৌৰ জীৱনৰ এন্দুৰ দৌৰ৷লক্ষ্য কি নাজানা!দৌৰিব লাগে,দুইহাতেৰে ধন চপাব লাগে,খাব লাগে,শুৱ লাগে আৰু মাজে-সময়ে উপভোগৰ বাবে যৌনতা৷তাৰ পিছত তুমি গল্প লিখিবা ভূত ধৰ্ষণকাৰী,তাকে লৈ বলীউদ-হলীউদে চিনেমা বনাব আৰু তাৰে আইটেম চং কেইটাৰ নৃত্য চাই!চি চি কি নিলাজ জীৱ হে তোমালোক!আজিলৈকে পৃথিৱীৰ কোনখন আদালতত ভূতক ধৰ্ষণৰ বাবে অপৰাধী ঘোষণা কৰা হৈছে৷কোনখন থানাই ভূতৰ বিৰূদ্ধে ধৰ্ষণৰ গোচৰ ৰুজু কৰিছে৷দামিনী,নিৰ্ভয়া,ভনীমাই দত্ত?ধৰ্ষণকাৰী ভূত নে মানুহ?তোমালোকে হত্যাকাৰীৰ বীৰপূজন কৰে৷বিশ্ববিজয়ী আলেকজেণ্ডাৰ,আলেকজেণ্ডাৰ দ্যা গ্ৰেট!যুদ্ধদানৱ,নৰভক্ষীটো তোমালোকৰ আদৰ্শ৷মহান ন’হলেও অৱশ্যে নৰখাদকটোৰ অন্তিম মূহূৰ্তত জ্ঞানৰ উদয় হৈছিল৷সেয়ে বিশ্বসম্ৰাটে তেওঁৰ অন্তিম যাত্ৰাত তেওঁৰ কফিনটোত তেওঁৰ ব্যক্তিগত চিকিৎসক সকলক কঢ়িয়াবলৈ আদেশ দি লগতে ক’লে মোৰ উকা হাত কেইখন কফিনৰ পৰা উলিয়াই ৰাখিবা আৰু মই লুট কৰা সমস্ত ধন মোৰ অন্তিম যাত্ৰাত ৰাস্তাত ছটিয়াই দিবা৷কিন্তু তোমালোকে সেইজন আলেকজেণ্ডাৰক পাহৰি যুদ্ধদানৱক বিশ্ববিজয়ীৰ আখ্যা দি উপাসনা কৰিলা৷সেয়ে আজিও তোমালোকে অৱসৰ প্ৰাপ্ত শিক্ষকৰ পৰা ঘোচ নোখোৱাকৈ পেন্সনৰ ফাইলটোও কাষৰ টেবুলখনলৈ পাৰ নকৰা৷না বাবা তোমালোক চোৰ নহয় ডকাইত,মুখাপিন্ধা ডকাইত৷কেতিয়াবা যদি ৰাজনেতা,কেতিয়াবা ছাত্ৰ নেতা,কেতিয়াবা ধৰ্মগুৰু,কেতিয়াবা পুজিপতি আৰু কেতিয়াবা আমোলা৷নাজী জাৰ্মানীৰ কনছেনট্ৰেশ্যন কেম্প,ৰাছিয়াৰ স্তালিন গোলোগ,ভাৰতৰ জালিয়ানাবাগ,৯০ ৰ কাশ্মীৰ,জুয়ে পোৰা তিৰাশী,নেলী,চাউলখোৱা ক’ত-ক’ত গণহত্যা কৰা নাই তোমালোকে?কি পালা এইবোৰ কৰি?ধেমাজীৰ কণমাণিহঁতৰ কি দোষ আছিল?তাৰ পিছত তোমালোকে শান্তিৰ সাধুকথা কোৱা,স্বাধীনতাৰ কবিতা লিখা আৰু গণতন্ত্ৰৰ সংগীত৷ইমান হাইপ’ক্ৰেসি কিয়?হিৰোছিমা -নাগাছাকিৰ হত্যাকাৰী নাৰেমবাৰ্গৰ ন্যায়মূৰ্ত্তি৷কোনোবাই কাশ্মীৰৰ বাবে চকুলো টোকে আন কোনোৱে নেলীৰ বাব৷কিন্তু কাশ্মীৰ আৰু নেলীৰ বাবে উমৈহতীয়া চকুলো কোন টোকে?গীতা-কোৰাণ আৰু বাইবেলে নিজৰ মাজত যুঁজ নকৰে৷কিন্তু গীতা-কোৰাণ-বাইবেল পঢ়া তোমালোকে ধৰ্মযুদ্ধ,জিহাদ বা ক্ৰুছেদ কৰা৷ওপৰত কি পৃথক-পৃথক ডিপাৰ্টমেণ্ট আছে৷কোনোটা নাৰায়ণৰ কোনোটো আল্লাহ তাল্লাৰ কোনোটো ইছামাছিৰ৷তাৰ পিছত তোমালোকে কোৱা আমি বিশ্বৰ শ্ৰেষ্ঠতম সভ্যতা৷আমি জীৱশ্ৰেষ্ঠ৷হিউমেন ট্ৰায়েল আইনবিৰোধী৷কিন্তু বেক্টেৰিয়া,উদ্ভিদ,ভেকুৰ,গিনিপিগ,লাইকা সিহঁতৰ জীৱনৰ মূল্যই নাই৷সেয়ে তোমালোক স্বাৰ্থপৰ৷ভীষণ স্বাৰ্থপৰ৷সেয়ে তোমালোকৰ অভিধানত প্ৰেম মানে বেপাৰ,বিবাহ মানে যৌনতা আৰু মাতৃজাতি উপভোগৰ সামগ্ৰী৷ভিক্ষাৰীৰ সৈতে প্ৰেম হ’য়?কুস্যিৎ যুৱতীৰ সৈতে?বিবাহৰ পিছৰ গৰ্ভধাৰণ সুখৰ বতৰা আৰু বিবাহৰ পূৰ্বে লোকলজ্জা৷সেয়ে  সূৰ্য্যপূত্ৰ সূতপুত্ৰ হ’য় আৰু সমগ্ৰ জীৱন মিথ্যা বৰ্ণভিমানৰ বলি হ’য়৷কেতিয়া বুজিবা তোমালোকে বৰ্ণ জন্ম নহয় যোগ্যতাৰ সমাৰ্থক?যদি মাতৃজাতি পণ্য নহয় কিয় চাবোনৰ বিজ্ঞাপনৰ নামত নগ্নতাৰ প্ৰসাৰ?দ্ৰোণচাৰ্য্যৰ দৰে ধৰ্মৰ শত্ৰু এজনৰ নামত তোমালোকে পৰমব্ৰহ্ম স্বৰূপ গুৰুক বটা দিয়া আৰু ভাবা তোমালোকৰ পাপী জিভাই লোৱা ৰাম নাম শুনি আমি ভয় খাম৷”
         ময়ো এনেকুৱাই ননসেন্স আছিলো৷জাতি-ধৰ্ম-বৰ্ণৰ নামত তোমালোকৰ দৰে মুৰ্খমখাক টোপ দি সাংসদ হ’লো৷ভাগ্য ভাল আছিল এদিন বুকুট বিদ্ৰোহীৰ বন্দুকৰ নলীৰে ওলোৱা বুলেটে মোক ওপৰ পোৱালে৷দেখিলো তাত কোনো ডিপাৰ্টমেণ্ট নাই৷দশম আয়াম সকলোৰে সমন্ধয়৷অহম ব্ৰহ্মস্বামী৷মোৰ হত্যাকাৰী আজি বিধায়ক৷মোৰ নীতিৰেই তোমালোকক শোষণ কৰিছে৷জাত-পাত-ভাষা-ধৰ্ম-বৰ্ণৰ নামত৷তোমালোকক কাঠৰ পুতলা সাজি নচুৱাইছে তোমালোক নাচি আছা৷সুৰাপান স্বাস্থ্যৰ বাবে ক্ষতিকাৰক৷শৰীৰ আৰু মন উভয়ৰে বাবে৷বটলটোত লিখিয়েই থয়৷তাৰ পিছতো কোৱা৷দেশৰ অৰ্থনীতিৰ স্বাৰ্থত৷হা হা হা৷সাহস হ’ব লিখিবলৈ৷হ’বনে সাহস৷“
         মই কিবা বুজি উঠাৰ পূৰ্বেই আগন্তুক নিশাৰ অন্ধকাৰৰ মাজত বিলীন হৈ গ’ল৷প্ৰশ্নসমূহৰ উত্তৰ বিচাৰি আছো৷ফাগুণৰ সেই লঠঙা সন্ধিয়াটোৰ পৰা৷প্ৰকৃততে চয়তান কোন,ধৰ্মৰ শত্ৰু কোন,অন্যায়ৰ প্ৰতীক কোন?মানুহ নে ভূত?